en ook de woorden voor de maan…

                                   …ze verdwijnen

ze kijkt me aan en het is

alsof een eenzaam god al het blauw van de hemel bijeen heeft geveegd

in haar ogen

om er te wonen

de verliefden van geest zien het wonder beschreven

de welving van een vrouwenmond

een paar heupen

een druppel condens langs de lijn van het glas