gehuil in de nacht

van een mythische hond de donkerblauwe
vacht de noorderwind zo klinkt het
zo pakt het samen

boven ons hoofd stort een wereld uiteen
in flarden van donder en bliksem

ik zie dan jouw vorm in de regen geslagen
hoe zich het water verlustigt
hoe duizend paar handen je drogen of dragen