toen de laatste draak gesneuveld was
stierf ook de laatste held
dit land heeft weer schurken nodig
een gezapig grazende os breekt nimmer los
bij een gebrek aan juk en stokslagen
dus timmer er op los
sla striemen in mijn huid
vloek en dreig me
daag me uit
schop me uit mijn huis

er zal iemand opstaan uiteindelijk
bedekt met vlokken schuim en bloed
hij zal het wegvegen zoals het roest
van zijn wapenen en zeggen:
het is genoeg