de hemel is gevallen en niemand
heeft een blauwe hoed op

alles is wit geworden vandaag

wit en eigenaardig
stil

roerloos

een langzaam verzakkende sneeuwpop
laat mij schreeuwen om beweging
en hoe langzamer hoe verzakter
hoe harder ik schreeuw en hoe harder
hij smelt en smelt en smelt
tot een lege plek in de sneeuw

roerloos

wit en eigenaardig

ik heb geen gedachten meer
geen vlokken in mijn hoofd

‘sla je lijf om me heen, ik heb het koud gehad’

ik kruip tegen je aan met blauwe lippen fluisterend
‘sla je lijf om me heen, ik heb het koud gehad’

jij haalt al in geen eeuwigheid meer adem

roerloos wit
en eigenaardig

zo liggen wij tezamen

de hemel is gevallen en alles
alles is wit geworden vandaag

***

heaven has fallen and no one
is wearing a blue hat

everything turned white today

white and curiously
quiet

stirless

a slowly eroding snowman
makes me scream for movement
the slower the more eroded
the harder I scream and the harder
he melts and melts and melts
into an empty spot in the snow

stirless

white and curiously

I have no more thoughts
no more flakes in my head

‘sla je lijf om me heen, ik heb het koud gehad’

I curl up besides you whispering with blue lips
‘sla je lijf om me heen, ik heb het koud gehad’

you didn’t breathe for centuries

stirless white
and curiously

we lay side by side

heaven has fallen and everything
everthing turned white today