mensenkinderen

zij zijn ogen zacht bewegen
tot glimlach tot traantraan
traanlach
glim glim

wangen

daarop verhalen zijn
gepekelde paden
uitgesleten

de weg naar het diepste
de weg doet pijn

het damhert stut de zondvloed
ren!ren! er is genoeg tijd
voor nu ren! ren! naar het water
sluit open uw armen
sla open uw aders
het bloed is uw vader
kom snel
kom rood u nu warmen

vermorzel het brood
verwelkom de larven