ik heb op mijn lichaam met viltstift woorden geschreven
die niemand lezen kan
ook ik niet met mijn ogen doen pijn
wel staan er krassen op mijn rug
daar liggen haar nagels begraven
daar braken de vleugels tot stompen

dus een gekortwiekte engel
zo ben ik in marmer gegoten dooraderd
met bloed dat steeds stolt in mijn vaten
een hartslag uit steen geslagen
een beitel het klopt en het klopt
als het bloed in mijn slapen

haar naam is gelogen vol vreugde
ik slijp het mes op mijn tong
vloeibaar ijzer in mijn mond
het roest
het regent rode wolken als ik hoest

nog steeds neig ik naar boven, maar wankel,
ik kan niet meer vliegen
wel vallen

en dat wat van steen is verandert
maar langzaam
de stilte is een roerloos liggen in de nacht
verwarmingsbuizen die tikken
het suizen van de koelkast
krakende planken

misschien

nog een wekker
of een klok

tik
tok

tik
tik

tok
tok

ik heb de wijzers op mijn lijf getekend
de tijd staat stil
als niet haar handen volgen de lijnen
op mijn ribben, mijn buik
en zelfs als ik adem diep ademhaal
en het geheim van haar naam
vertel aan de nacht
zwijgt de klok
de bronzen god
zoals zij zweeg
en zich verstopte
in het bonzen
van mijn bloed