de ongerichte vrolijkheid
zijn lach zoals een zon
alle kanten uit
hij straalt dan
een farao halfverheven god half
man

hij is haar nog niet vergeten hij heeft
haar het wel vergeven hij heeft zoveel
te vergeven zijn lach een zon zoals
een man haar vrolijkheid zij lacht

ach de goden hebben geen idee
zij zijn zo machtig wel maar zo
onkwetsbaar hoe geef je dan
een hart als het niet breken kan
hoe krijg je iets van liefde mee