bloed&tranen

hij stak heimelijk rozen in de lente
ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss

met zijn knuisten in de ogen wrijvend
schitterde de duisternis hem aardig toe
en niets dan adam adem overblijvend
bracht hij de handen naar zijn handen toe

kkkkkkkk kkkkkkkkkkkkkkk kkkkkkkkkk kkkkkkkkkkk

welpenstruiken ochtendgloren overwaaien
hij is stuifmeel doodgegaan
opgegraven
onder meelstof uitgegraven
klamme handen nat van meel en zweet