het licht zweeft door de vestestraat
het is 3 maart 2011
en ik ben, al zeg ik het zelf
er toch al aardig in geslaagd
met dit of dat, en hoe het komt en gaat,
gewoon een dag of wat tevree te zijn

niet dat ik nu volmaakt gelukkig ben, maar kwaad
op god of het verloop der dingen,
nee, dat lijkt niet meer aan mij besteed,

en nu dat licht
het zweeft maar door de vestestraat
ik kijk ernaar, ik raak het bijna aan,
het is, als zweef ik ermee mee
als zijn het licht en ik één ademtocht
die door een groter ik geademd wordt