en ook de woorden voor de maan…

                                   …ze verdwijnen


ze kijkt me aan en het is
alsof een eenzaam god al het blauw van de hemel bijeen heeft geveegd
in haar ogen

om er te wonen
de verliefden van geest zien het wonder beschreven
de welving van een vrouwenmond
een paar heupen
een druppel condens langs de lijn van het glas